Peru

Onze tweede stop in Zuid Amerika was Peru. Nadat we de Lonely Planet van Peru hadden gelezen vroegen we ons toch wel af of dit echt ons land zou worden. Bij elk plaatsje stond een ´dangers en annoyances´ kader over berovingen overdag en 's nachts en diverse gevaarlijke situaties. Daarnaast staan op de site van het ministerie van Buitenlandse zaken toch ook niet echt geruststellende woorden... en hoewel we wisten dat verschillende vrienden en bekenden al eens in Peru geweest waren en we niets van dit alles hadden gehoord, gingen we dus toch behoorlijk bevooroordeeld naar Peru...

We startten onze trip in Lima de hoofdstad van Peru. Een stad die, net als Santiago, toch erg in de smog gehuld is. We hebben daar diezelfde dag een busreis voor de volgende dag geboekt naar Ica.

Huacachina
De eerste plek na Lima die we hebben bezocht was Huacachina. Huacachina ligt 5 kilometer van Ica en is een dorpje dat bij een oase, met enorme zandduinen eromheen, is gebouwd. Vroeger was dit de plek waar de rijke Peruviaanse elite kwam, nu is het de plek voor partyzoekende toeristen! We kwamen daar ´s avonds in het donker pas aan, dus werden we de volgende ochtend verrast door een prachtig blauwe lucht en echt alleen maar zandduinen om ons heen. We zijn 1 van die hoge zandduinen opgeklommen en hebben daar genoten van het uitzicht. Het is het begin van de woestijn dus aan 3 kanten alleen maar zandduinen te zien en beneden een oase. Echt geweldig, dit was voor ons toch wel de eerste keer dat we zoiets in het echt gezien hadden.

Nazca
De volgende dag zijn we met de bus naar Nazca gereden. Nazca staat bekend om de Nazca lines. De Nazca lines kun je alleen vanuit de lucht zien. Dit maakt de Nazcalines ook zo myserieus! In de tijd dat ze gemaakt zijn waren er namelijk nog geen vliegtuigen. Over vliegtuigen gesproken, wij hadden geen reservering gemaakt en wilden eigenlijk 's middags verder naar Arequipa. Van bekenden en uit de Lonely Planet hadden we namelijk vernomen dat de nachtbus tussen Nazca en Arequipa erg onveilig is. Ontvoeringen, berovingen, noem het maar op... Dit was wel in het jaar 2007, maar voor de zekerheid hebben we toch maar de bus genomen die ´s middags om half 4 vertrok. Dit betekende wel dat we heel snel een vlucht wilden maken. De eerst beschikbare vlucht was echter pas rond half 2 's middags, te laat voor ons dus, maar toen we zeiden wel meer te willen betalen, konden we voor 15 dollar extra met een privé vliegtuigje binnen een half uur de lucht in. Perfect, hier valt alles nog wel te regelen voor een beetje meer geld...
Wij zijn in een Cessna C172 de lucht in gegaan. een 4-zitter, Martijn voorin naast de piloot en Marloes achterin. De piloot liet ons alle Nazca figuren zien. De verhalen die wij vooraf hoorden over de zichtbaarheid van de Nazca lines waren zeer divers. Er is ons door verschillende mensen afgeraden in het vliegtuig te stappen, dat de nazca lines maar heel klein zouden zijn (alsof je naar aan ansichtkaart zat te kijken) en niet spectaculair zouden zijn. Daarnaast staan de vluchten erom bekend dat ze nogal misselijkmakend zijn. Dit wordt veroorzaakt door de luchtstromen en de kleine vliegtuigen die nog net niet over de kop gaan.
Wij waren in ieder geval erg blij dat we het wel gedaan hebben, want het was super bijzonder! Behalve dan de laatste 10 minuten... Na het zoveelste rondje om een figuur heen werden we beide toch wel een beetje misselijk en inderdaad, de piloot zat erbij alsof er niets aan de hand was.

Na de vlucht direct door naar Arequipa. We vertrokken dus uiteindelijk na vieren (NB hier moet je niet verwachten dat de bussen om de juiste tijd vertrekken...) naar Arequipa. Aangezien de reis zo´n 8 tot 10 uur duurt, kwamen wij dus pas om ongeveer 2 uur ´s nachts aan. Tja, dat vinden wij toch voor een groot deel ook nachtbus, maar ja... veilig aangekomen!

Arequipa
De enagrootste stad van Peru waar we op een hoogte van 2350 meter boven zeeniveau konden gaan wennen aan de hoogte. In Arequipa hebben we een aantal toeristische plekjes bekeken, waaronder het Monasterio de Santa Catalina (Een groot klooster dat bewoond werd door vrouwen. Nu is het opgesteld voor toeristen en staat het bekend om de vele fotogenieke straatjes en plekjes en uiteraard om de grootte van het klooster binnen de stadsmuren.) en het museum waar de mummie van Juanita “the ice princess” wordt tentoongesteld. Juanita is het meisje dat vroeger door de Inca´s geofferd is aan de goden. De mummie is in 1992 gevonden in de Andes.
Arequipa bleek tevens de plek waar we de meeste tijd hebben besteedt doordat Martijn daar ziek geworden is. Hoogstwaarschijnlijk door iets verkeerds gegeten te hebben in de Colca Canyon.

Colca Canyon
We hadden een twee daagse tour geregeld naar de Colca Canyon. De tour bracht ons onder andere naar een punt op ongeveer 4900 meter boven zeeniveau en vervolgens naar een bergdorpje, Chivay, op ongeveer 3600 meter, waar we ook de nacht door zouden brengen. Door deze hoogten krijgen veel mensen last van hoogteziekte. Wij kregen gelukkig alleen last van hoofdpijn, hoewel we toch het bekende ´medicijn´ cocathee hebben gedronken... Na de lunch in Chivay konden we even relaxen in ons hotelkamer, waarna we naar een hotspring zijn geweest. Hierna werd Martijn eigenlijk steeds zieker... De volgende dag was het de bedoeling om naar het uitzichtspunt Cruz del Condor te gaan, waar de vlucht van de condors te zien is. De condors waren waanzinnig! Voor Martijn was dat echter ook het laatste voor die dag, want die is de dag niet meer de bus uitgekomen. In Arequipa hebben we vervolgens de dokter laten langskomen om te laten onderzoeken of het hoogteziekte was, maar gelukkig bleek dit dus niet het geval te zijn (Lake Titicaca en de Machu Picchu liggen op gelijke hoogten en als je eenmaal last hebt gehad van hoogteziekte kan je de klok er op gelijk zetten dat je dit weer krijgt op dergelijke hoogten).

Lake Titicaca
Na een week Arequipa konden we met de bus door naar Puno. De luxere bussen waren allemaal vol, voornamelijk toeristen gebruiken deze bussen, dus moesten we uitwijken naar de gewone bussen. Tijdens deze rit gingen één voor één reizigers opstaan om producten te verkopen. Hoewel onze spaanse taal niet echt ontwikkeld is konden wij toch de volgende producten onderscheiden: gezichtscreme, eten, snoepjes, ijs, pilletjes en werd er een speech gehouden over hygiene. Erg vermakelijk, net als de film die 15 keer na 30 minuten overnieuw startte. Het dorpje dat aan het hoogste meer ter wereld ligt (volgens de peruanen is dit overigens niet zo, omdat er nog meer kleinere meertjes zijn die hoger liggen). Behalve dat het meer bekend staat het hoogste meer ter wereld te zijn, zijn er ook eilandjes, geheel van riet, te bezoeken midden in het meer. Dit laatste hebben we ook gedaan met een dagtoer. De eilanden heten de Islas Flotantas, waar de Uros mensen wonen. De eilanden drijven in het meer en worden verankerd op zes plaatsen. De eilanden zijn zoals gezegd van riet. De grond is van riet, de huizen zijn van riet, de bankjes zijn van riet, de uitkijkpost is van riet en ook de boot (de toetistenboot) is van riet... Overigens gaan de eilandbewoners goed met de tijd mee. Met het toeristengeld hebben zij zonnepanelen kunnen kopen, zodat ze nu toch wat stroom in hun huisjes kunnen hebben.
We zijn van een eiland in de toeristenboot naar een ander rieteneiland gevaren. Heel leuk om mee te maken en erg bijzonder om deze levenswijze te zien. Wonen op rieteneilanden, en dat in die kou! ´s Avonds koelt het op die hoogte na zonsondergang echt behoorlijk af...
Daarna zijn we van de eilanden naar een groter eiland, Taquile, gevaren om te lunchen, wat van de levenswijze van de eilandbewoners te leren, en van het uitzicht te genieten en Martijn heeft daar een traditionele dans gedaan met een wat oudere bewoonster van het eiland. Wellicht dat Martijn nu met haar getrouwd is, we weten het niet zeker. Een erg mooie, indrukwekkende dag.

Van Puno zijn we tenslotte met een toeristenbus naar Cuzco gegaan. Deze bus stopt tussendoor op verschillende plekken. Hoewel er meerdere bussen op de verschillende punten stoppen (er zijn namelijk meerdere maatschappijen die dit aanbieden) toch wel interessant om te doen. Je komt toch op plekken waar je anders niet naartoe zou gaan.

Cuzco en de Machu Picchu
Vanuit Cuzco zijn we naar de Machu Picchu gegaan. We werden 's ochtends naar de toeristentrein gebracht. Deze trein brengt je naar het plaatsje Aquas Calientes, waarvandaan de hele dag bussen naar de Machu Picchu gaan. We kwamen in de ochtend aan en zijn eigenlijk, nadat we een hotel hadden geregeld, meteen naar boven gegaan, naar de Machu Picchu.Wij waren direct onder de indruk! Waanzinnig mooi! Zo onwerkelijk dat er op zo'n hoogte een dorp gemaakt is, zo'n mooie natuur met bergen omheen en nog ongeschonden omdat de spanjaarden in een verwoestende verovering van Zuid Amerika dit ene dorpje niet hebben gevonden. Gelukkig maar!
Ook hier, we hebben dit al eerder meegemaakt, zaten we weer voor het hoogseizoen, het was nog redelijk rustig en we hebben op een mooi plekje alles in ons opgenomen. Echt onbeschrijflijk indrukwekkend.
De volgende dag zijn we 's ochtends nog een een keer terug gegaan om nog met een gids door de Machu Picchu heen te lopen en het verhaal erover te horen.
Daarna in de middag weer terug en de volgende dag Cuzco doorgelopen. Ook weer een erg mooi plaatsje.

De dag erna moesten we alweer terug naar Lima, waar we nog een dag extra hadden om de nodige souvenirs te kopen. Vevolgens zijn we op het vliegtuig gestapt naar ons laatste land. We hebben niks meegemaakt van de ´dangers and annoyances´. Natuurlijk moet je overal opletten, maar met een beetje gezond verstand moet je toch een heel eind komen. Wij zijn echt onder de indruk van Peru.